20 Aralık 2008 Cumartesi

Haftasonu Müze Gezileri - Kariye Müzesi

Geçtiğimiz haftasonu kızımızla Kariye Müzesini ve İstanbul Arkeoloji Müzesi'ni gezdik. Özellikle de Arkeoloji Müzesi'nden gerçekten çok etkilendik gezerken kendinizi adeta İtalya'da bir müzeyi gezer gibi hissediyorsunuz ve de o kadar büyük ki en az bir bütün günü ayırmak gerekiyor doğrusu biz tamamını bitiremedik en kısa zamanda mutlaka yeniden gitmek istiyoruz.
Bu arada kızımız da son derece uslu ve de mutlu bir şekilde bütün gün bizimle gezdi hiç bizi üzmedi :) Onu çok seviyoruz..












Edirnekapı Kariye Müzesine giderken













Kariye Müzesi













Kariye Müzesi














Müze girişi


Müze gezisi sonrasında çay molası









15 Aralık 2008 Pazartesi

BAYRAM TATİLİ

Bayramda kızım ikinci Burgaz ziyaretini yaptı.. evdekilere şenlik oldu :)













Halası Ela'yı sevmelere doyamadı













Büyük anaanne ile bayramlaşmaya gidildi



Baba kız tatil keyfi yaptılar :)





Bayram ziyaretlerinde de beslenmeye devam ediyor minik ayıcık


















yedi yedi tombik oldu :)




gezmekten yorgun düştü yollarda uyudu.. ama yeni favori oyuncağımız filimiz hep elinde







yorgunluktan geceleri derin derin uyudu..

ve sabahları yine keyifle uyandı...

6 Aralık 2008 Cumartesi

İLK SEVDİĞİM OYUNCAĞIM


İşte bu bana babamın yaklaşık 2 ay önce getirdiği oyuncağım ama ben onu ancak son 2 haftadır keşfettim ve hatta onunla oynamayı da yavaş yavaş öğreniyorum. Işıkları yanıp müzikleri başladığında çok heyecanlanıyor ellerime ayaklarıma hakim olamıyorum hatta onunla konuşmaya bile başladım beni anlıyor mu bilmiyorum ama ben kahkalarım arasında ona sesleniyorum. Sanırım bu oyuncak sahiden çok komik ya da annemle babam beni onunla oynarken çok komik buluyorlar ki onlarda çok gülüyor ve birlikte çok eğleniyoruz. Geçen gün farkettim ki ellerimle ona vurduğumda eğer hareket ederse müziği başlıyor sanıyorum bende onu çalıştırmayı başarıyorum artık. Ben bunu yapamadığımda neyse ki annem ya da Döndü hemen yardım ediyorlar bana :)

Bu arada bu hafta iki şey daha farkettim birincisi ağzımdan düşen emziği düştüğü anda ağzımı açarak ve ellerimle iterek ağzıma tekrar sokabiliyorum tabii bunu her zaman becerebildiğim söylenemez ama yine de arada bir de olsa kendi işimi kendim görmek güzel doğrusu her düştüğünde ağlamak ve yardım istemekten yorulmuştum ve sanırım bu durum annemi de çok mutlu etti :) ikincisi ise annemin ayaklarım olduğunu söylediği bir parçam varmış benim. Annem onlara ayakkabı dediği renkli renkli çok cici bişeyler giydiriyor anladığım kadarıyla annem de ayaklarımı farketmem için onları süslüyor. Kafamı kaldırıp onlara bakmak çok kolay olmuyor ama çok ilginçler bazen gözlerimi alamıyorum onlardan hatta onları hareket bile ettirebiliyorum.

1 Aralık 2008 Pazartesi

16 eylül doğum günüm



Bu da babamın en sevdiği resmimiz.. Ne zormuş dünyaya gelmek yorgunluk bitkin soğuktan titreyen halimle o kadar çok ağlamış ve bağırmıştım ki en sonunda doktor amcalardan biri sus kerata dedi galiba ilk gün edepsiz ağlayan hallerimle çok gözünü korkuttum herkesin :)

ayıcık postumla orman keyfi

Ormanda ayıcık postumun içinde sıcacık bir öğlen uykusu keyfi.. Bu güzel hediye için teşekkürler Umut&Gülçin

Günlüğümde herkes ile paylaşmak istediğim ilk resim bu olsun istedim.. ilk sevgilim babişkomla harika bir resim öyle değil mi?